Spinazie zit vol sterke verhalen. Het bevat ijzer, maar 10 keer minder dan ze in 1919 dachten. Oeps, een 0 teveel in de berekening. Toch zit er nog steeds aardig wat ijzer in, dus Popeye’s ijzersterke spieren zijn niet helemaal een broodje aap. Dat-ie geen bril heeft is ook te verklaren; dat komt door de luteïne in spinazie, die je ogen helpt beschermen tegen de ultraviolette stralen van de zon. Kijk, da’s extra handig in de zomer. Maar wie denkt daar nou aan als ie deze muffins eet? Daar neem je gewoon een hap van en voor je het weet heb je al een tweede te pakken.
Verwarm de oven voor op 200 graden.
Was de spinazie grondig. Verwarm 1 eetlepel olie in een grote koekenpan op middelhoog vuur. Doe de spinazie in de pan en laat ‘m slinken. Hevel de spinazie over naar een vergiet. Goed laten uitlekken en zoveel mogelijk vocht eruit drukken, bijvoorbeeld met de achterkant van een kommetje.
Laat de boter smelten in een steelpannetje op laag vuur. Pas op dat de boter niet bruin kleurt.
Neem 2 grote kommen. In kom 1 mix je alle droge ingrediënten: meel, Parmezaanse kaas, zout en bakpoeder.
In kom 2 mix je alle natte ingrediënten: eieren, melk en de boter. Snij de uitgelekte spinazie fijn en meng ook dat door het mengsel.
Voeg de alle droge ingrediënten bij de kom met de natte ingrediënten en roer voorzichtig om met een houten lepel, tot er een mooi muffinbeslag ontstaat.
Vet een muffinbakvorm in, of zet er papieren muffinvormpjes in. Verdeel het muffinbeslag over de 12 vormpjes en zet in de oven. Na 20 minuten zijn je muffins klaar. Maar voordat je gaat eten: laat ze eerst nog een half uurtje afkoelen op een rooster, dat komt de smaak en stevigheid ten goede. Hierna zijn je spinaziemuffins hapklaar.
Voor wat extra feestelijkheid kun je er halve kerstomaatjes op zetten, alsof je opeens 12 Cliniclowns op bezoek hebt. Keet Smakelijk!
