Eten met kleine kinderen kan een drama zijn. We weten er zelf alles van. Onze peuters weigerden zo’n beetje alles wat groen was. Broccoli bijvoorbeeld. Daar gooiden ze mee. Of ze spuugden er op. Dat veranderde toen we ‘m naar de kapper stuurden.
Op een avond stond er een schaal met broccoli op tafel. Niet kapot gekookt, maar zacht en toch knapperig, kortom: niets mis mee. Mondjes bleven op slot. Maar opeens zagen we het: broccoli is net afrohaar. En met zo’n flinke bos afrohaar moet je naar de kapper. Er was alleen geen schaar of ‘echte’ kapper in de buurt. Dus wat gebeurde er? De kinderen knipten die fro’s met hun melktandjes. Het script van die ‘knipbeurt’ verliep als volgt:
- ‘Hallo. Ik heb gehoord dat ik mijn haar hier kan laten knippen.’
- Kind aarzelt.
- ‘Hoeveel kost een knipbeurt?’
- ‘100 euro!’ Kind begint voorzichtig te knippen: eerst een hapje hier… dan een hapje daar…
- ‘Niet te kort!’ roept de broccoli ‘ik wil straks niet voor gek lopen en ik moet nog naar de disco met mijn vriendin!’
- Kind knipt stevig door en neemt al snel een grotere hap.
- ‘O nee, nu ben ik helemaal kaal!’ roept het broccolimannetje verschrikt. ‘Zo kan ik toch niet de straat op?’
- Bam!!!! door een woeste hap mist de broccoli opeens zijn halve hoofd.
- ‘Neee!!! Stop!!’ kermt de broccoli ‘Ik ga er helemaal aan!’
- Kind werkt de rest van de broccoli snel naar binnen. Hap Crunchhh tsjomppppp crucnch crunch. Broccoli exit.
- ‘Hahahahaha’
- Het tafereel herhaalt zich. Want er zijn nog veel meer broccolimannetjes en -vrouwtjes die (nietsvermoedend) allemaal heel graag naar de kapper willen..
een goed verhaal is het halve werk
De broccolikapper werd al snel een klassieker bij ons thuis. Ook bij de vriendjes van onze kinderen was de broccolikapper een succes: ‘Gaan we straks de broccolikapper doen?’ vroegen ze steevast als ze bleven eten. Onze groenteboer beleefde gouden tijden.
Het verhaal van de broccolikapper is natuurlijk gewoon een moderne variant op de bekende treintjes, boten en vliegtuigjes die al stomend en toeterend uiteindelijk in de mond van een kind verdwijnen. Iedere ouder weet: met een extra portie lol aan tafel gaan er meer gezonde dingen in. Vreemde namen zoals Heksenketel, Drakenstaarten en Scheursla kunnen daarbij helpen. Dit alles is zelfs serieus onderzocht: wetenschappers deden experimenten met wortels die ze X-Ray Vision Carrots noemden. Wat blijkt: kinderen eten twee keer zoveel van die X-Ray wortels als van gewone wortels.
kunnen wortels waterskieën?
Het leukste is om samen met kinderen nieuwe groente-grappen te verzinnen. Geef een klein voorzetje. Vertel bijvoorbeeld dat spruiten in het moeras zijn gevallen… dat komt doordat konijnen er ’s nachts mee voetballen, en die beesten letten ook nooit eens op. Kinderen kunnen in dat straatje verder fantaseren, maar het verhaal kan ook een andere wending nemen. Dan blijken die spruiten opeens opgedroogde reuzensnottebellen. Van dat soort vondsten maak je uiteraard onmiddellijk misbruik: ‘O ja? En hoeveel van die snottebellen durf jij op te eten?’
Kinderen vinden het leuk om na te denken over vragen als: ‘Waar gaan die sperziebonen heen?’ ‘Houden wortels van waterskiën of liggen ze liever met z’n tweeën op het strand? Kun je ze ook als peddel gebruiken?’ ‘Heb je wel eens een champignon zien autorijden?’ ‘Houden draken van spinazie?’ Gezond eten is belangrijk, maar doe er vooral niet te serieus over. Have fun! Keet Smakelijk!
* * *
Een flinke schep groenteverhalen, -tips en recepten vind je op deze site. En natuurlijk in de boeken van Keet Smakelijk, die je bij de boekhandel om de hoek kunt bestellen of online via bol.com. Wil je een gesigneerd exemplaar? Dat kan natuurlijk ook, stuur dan een mail naar laura@keetsmakelijk.nl
